Essay, n.a.v. een gesprek op de tuin over geloven

Praten over religie(s) vind ik moeilijk, omdat het juist veel denkwerk vraagt. Althans, zo ervaar ik het. Antwoorden heb ik niet meteen paraat. Het gaat er mij dan om wat ik zelf denk te begrijpen, en soms zelfs denk te weten. Begrijpen en tenslotte weten komen tot stand door over waarnemingen, gebeurtenissen en ervaringen na te denken. Het denkwerk leidt tot begrip en kennis, ofwel inzicht. En een nieuw inzicht is moeilijk onder woorden te brengen; woorden blijken dan vaak zeer beperkt, woorden schieten tekort.

Binnenste buiten, over de kosmos en (vrij) denken

Er kleeft iets droefgeestigs aan het verwerven van meer inzicht. De inzichten die voortkomen uit het vrije denken verlichten, vervullen mij, maar een euforisch gevoel geven ze niet. En soms wanneer ik om me heen kijk, denk ik, wat moet ik er mee? Ik weet het niet beter dan de ander. Er is geen aanwijsbaar succes dat rond getoeterd kan worden. Iemand leefde zich in mijn woorden in en zei: “Maar wie denkt er zoals jij?” Ja, dat vraag ik me ook af. Heel bijzonder zelfs dat iemand een moment nadacht over mijn woorden.