Ook Deel 4 tot en met 6 in de serie Bewustzijn en religie zijn gepubliceerd. Zie het tabblad hierboven. Binnenkort volgt nog het laatste deel, deel 7.
Hieronder leest u een korte samenvatting van deel 4 tot en met 6.
Bewustzijn en religie, 4 beschrijft de ontstaansgeschiedenis van de islam. Binnen de islam is van een toenadering tussen God en mens, zoals in het Oude Testament naar voren treedt, geen sprake. Of misschien kan iemand mij daar nog op wijzen? Vooralsnog zetelt Allah hoog in de hemel en komt hij niet naar beneden.
In deel 4 komt nogmaals de baanbrekende gebeurtenis voor de mensheid ter sprake: de incarnatie van het goddelijke in de mens Jezus. Gezien vanuit de ontwikkelingen binnen het Oude Testament misschien ook een logisch vervolg. Maar vergis u niet, binnen het christendom wordt deze gebeurtenis vaak afgezwakt en zelfs ontkend. Het zou voor ons 'gewone' mensen te hoog gegrepen zijn.
Verder onderstreept deel 4 de tegenstelling tussen de islam en het christendom. Verbinden is noodzakelijk, maar je kunt pas verbinden wanneer de verschillen duidelijk zijn. Tenslotte komt verbinden dan vaak neer op elkaar hoogachten, omdat een onderwerp waarover je duidelijk van mening verschilt niet genegeerd kan worden. Diversiteit is van belang, zoals ook leven en laten leven.
Bewustzijn en religie, 5 gaat in op de grote, actieve religies van deze tijd: jodendom, christendom en islam.
Vervolgens spitst deel 5 toe op maatschappelijke ontwikkelingen. Jongeren krijgen daarin een speciale plaats. Westerse jongeren worden op school getraind om geheel en al op hun verstand te navigeren. Maar om te kunnen navigeren heb je onder andere intuïtie nodig en een veelzijdig raamwerk, een kader waarbinnen je koers kunt bepalen. Pas dan kun je nieuwe zeeën bevaren. Natuurlijk, iedere ouder doet zijn stinkende best om zijn kind zo hoog mogelijk op te stuwen in de vaart der volkeren. Maar een levensbeschouwing waarop terug gevallen kan worden of juist aan gesleuteld kan worden, ontbreekt. Een westers geschoold jong mens verkeert op spiritueel gebied, verbeelding en het leren zien van grote verbanden langzamerhand in grote armoede. Dit gebrek heeft voor de psyche nadelige gevolgen.
Deel 6 behandelt de stille weg. De weg die de mensheid zal gaan. Doordat het bewustzijn toeneemt is het belangrijk dat ik mijn individualisme leer beheersen. Opdat ik niet voortdurend bezig ben met het nastreven of veilig stellen van mijn eigen belangen. Wanneer ik mij bewust verbind met de geestelijk goddelijke wereld zal ik rust vinden. Want ik word daarin geborgd. Deze band is niet alleen een gevoel of gevoelsmatig. Juist het denken volgt het nieuwe verbond. Een persoonlijke variant op het begrip priester-koning, zoals in deel 1 beschreven wordt. Deel 1 eindigt met: "Want in een groter verband is mijn 'ik' niet van doorslaggevende betekenis. Het maakt bescheiden".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten